خوردن صبحانه بعد از ساعت 9 صبح خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در مقایسه با افرادی که قبل از ساعت 8 صبح می خورند تا 59 درصد افزایش می دهد. این آمار با مطالعه بر روی بیش از 100000 شرکت کننده در یک کوهورت فرانسوی به دست آمد. نتایج نشان میدهد که می‌توانیم نه تنها با تغییر نوع غذا بلکه با تغییر زمان خوردن آن نیز خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهیم.
معمولا گفته می شود که ذخیره چربی در اطراف شکم، شما را در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می دهد. اما یافته‌های جدید از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا نشان میدهد که تغییرات طبیعی در ژن‌های ما می‌تواند باعث شود برخی افراد چربی را در ناحیه کمر ذخیره کنند، اما در عین حال از آنها در برابر دیابت نیز محافظت می‌کنند!
تحقیقات جدید نورون هایی را در مغز کشف کرده است که تغییرات در سطح قند موجود در جریان خون را شناسایی کرده و به آن پاسخ می دهند.این کشف ممکن است به پزشکان کمک کند تا با هدف قرار دادن نورون های مغز، سطح قند خون بیماران دیابتی را کاهش دهند.
به گفته محققان، درک نحوه عملکرد این سیستم تشخیص قند خون و نحوه عملکرد این مدارهای عصبی، به محققان و پزشکان بینش بیشتری در مورد چگونگی تنظیم قند خون توسط مغز و شاید چگونگی هدف درمانی آنها برای درمان بیماری های متابولیک مانند دیابت و چاقی بدهد.
تجزیه و تحلیل بر روی اثرات مثبت ورزش بر سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نشان می دهد که اگرچه همه ورزش ها کمک کننده هستند، برخی فعالیت ها در زمان مشخص برای سلامتی افراد بسیار مفید هستند.
این مطالعه که در مجله آمریکایی پزشکی منتشر شده است، خلاصه ای جامع اما ساده از فواید ورزش بر کنترل سطح گلوکز خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ارائه می دهد.
بررسی های جدید نشان میدهد که نوع خاصی از روزه داری ممکن است شانس ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد و سلامت کلی شما را بهبود بخشد. این نوع روزه‌داری که به عنوان غذا خوردن با محدودیت زمانی شناخته می‌شود، به معنای داشتن وعده‌های غذایی منظم اما کمتر، حذف میان وعده‌های آخر شب و نخوردن 12 تا 14 ساعت (اغلب در طول شب) است.
پس از بررسی جامع مطالعات منتشر شده و بررسی شده، محققان به ارتباط بین تعداد وعده های غذایی و چاقی و دیابت نوع 2 پی بردند.
اگر کودک یا نوجوان شما اضافه وزن دارد، ممکن است در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 باشد. زمانی که فردی مبتلا به دیابت نوع 2 باشد، بدن او به خوبی از انسولین استفاده نمی کند. یعنی نمی توانند قند خون خود را در سطح نرمال نگه دارند و با گذشت زمان، قند خون بیش از حد در بدن باقی می ماند که می تواند باعث مشکلات جدی مانند بیماری قلبی، کوری، بیماری کلیوی و دیابت نوع 2 شود.
هنگامی که یک فرد تشخیص داده می شود، معمولاً باید سبک زندگی خود را تغییر دهد یا دارو مصرف کند. تغییر عادات ممکن است سخت باشد به همین دلیل، بهترین درمان پیشگیری از دوران کودکی و نوجوانی است.
بر اساس مطالعه پیش بالینی محققان Weill Cornell Medicine، سلول‌های بنیادی معده انسان را می‌توان به سلول‌هایی تبدیل کرد که در پاسخ به افزایش سطح قند خون، انسولین ترشح می‌کنند که رویکردی امیدوارکننده برای درمان دیابت ارائه می‌کند.
انسولین یک هورمون حیاتی است که توسط سلول های بتای پانکراس تولید می شود. دیابت نوع 1 در اثر تخریب این سلول ها ایجاد می شود که در نتیجه بیماران مجبور می شوند انسولین از دست رفته را با تزریق های روزانه متعدد جایگزین کنند.
ترشح انسولین را می توان در بیماران دیابتی با پیوند سلول های بتای جدا شده از پانکراس یک اهدا کننده عضو با مرگ مغزی بازسازی کرد. با این حال، این درمان به طور گسترده معرفی نشده است، زیرا سلول های حداقل دو اهدا کننده برای درمان یک دیابتی مورد نیاز است.
در سال‌های اخیر، روش‌های درمانی برای درمان دیابت با روند رو به رشدی توسعه یافته است و دلیل شیوع بالای این اختلال متابولیک و تغییر سبک زندگی است. دیابت ملیتوس(DM) می تواند هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعه یافته رخ دهد و به دلیل سبک زندگی در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی شایع تر است. در دیابت، هیپرگلیسمی رخ می دهد، که می تواند منجر به عوارض و اثرات منفی روی سلول ها، مانند مرگ سلولی و کاهش زنده ماندن شود. بررسی حاضر با هدف بررسی نقش اگزوزوم ها به عنوان نانوساختارها در درمان DM انجام شد.
