خطرات احتمالی شیرینکنندههای بدون قند بر سلامت کبد
این تحقیق نشان میدهد که مشکل اصلی برخی شیرینکنندههای بدون قند، تنها «نداشتن کالری» نیست، بلکه نحوه متابولیسم آنها در بدن است. سوربیتول پس از مصرف، بهطور کامل از روده دفع نمیشود و بخشی از آن وارد مسیرهای متابولیکی میشود که در نهایت میتواند به فروکتوز تبدیل گردد. فروکتوز برخلاف گلوکز، عمدتاً در کبد متابولیزه میشود و مصرف زیاد آن باعث افزایش تولید چربی در سلولهای کبدی، مقاومت به انسولین و اختلال در تنظیم چربی خون میشود. به همین دلیل، حتی اگر یک ماده «بدون قند» یا «کمکالری» باشد، میتواند فشار متابولیکی قابلتوجهی به کبد وارد کند.
از سوی دیگر، نقش میکروبیوم روده در این فرآیند بسیار کلیدی است. در حالت طبیعی، برخی باکتریهای مفید روده قادرند سوربیتول را تجزیه کرده و مانع ورود مقدار زیاد آن به جریان خون شوند. اما در افرادی که دچار اختلال تعادل باکتریهای روده هستند ــ مانند کسانی که رژیم غذایی نامناسب دارند، آنتیبیوتیک زیاد مصرف کردهاند یا سبک زندگی کمتحرکی دارند ــ این سد دفاعی ضعیف میشود. در نتیجه، سوربیتول بیشتری به کبد میرسد و اثرات مخرب آن تشدید میشود.
پژوهشگران تأکید میکنند که پیام اصلی این یافتهها، احتیاط در مصرف محصولات بدون قند است، نه حذف کامل آنها. جایگزینهای قندی اگر بهصورت مداوم و در حجم بالا مصرف شوند، میتوانند همان پیامدهایی را ایجاد کنند که انتظار میرود با حذف قند از آنها پیشگیری شود؛ از جمله کبد چرب، اختلالات متابولیک و افزایش خطر بیماریهای قلبی. بنابراین، انتخاب رژیم غذایی متعادل، کاهش مصرف مواد فرآوریشده و تمرکز بر عادات غذایی طبیعیتر، همچنان مهمترین راهکار برای حفظ سلامت کبد و متابولیسم بدن محسوب میشود.
https://www.sciencedaily.com/releases/2025/12/251217082459.htm
