اختلال عملکرد کلیه میتواند نتایج آزمایشهای خونی آلزایمر را غیرقابلاعتماد کند
در این مطالعه، افراد سالمند بدون دمانس طی چند سال تحت پیگیری قرار گرفتند. پژوهشگران در ابتدای مطالعه و در طول دوره پیگیری، علاوه بر سنجش سلامت کلیه، چندین نشانگر زیستی مرتبط با آلزایمر را در خون اندازهگیری کردند. این نشانگرها معمولاً برای تشخیص تغییرات مغزی استفاده میشوند، زیرا در بیماری آلزایمر پروتئینهایی مثل تاو، آمیلوئید و پروتئینهای مرتبط با آسیب سلولهای عصبی افزایش مییابند.
اما یافته اصلی این بود که وقتی کلیهها خوب کار نمیکنند، این مواد بهجای دفع طبیعی در خون تجمع پیدا میکنند. نتیجه این تجمع میتواند این باشد که آزمایش خون بهطور اشتباه سطح بالا و «مشکوکی» از نشانگرهای آلزایمر را نشان دهد، در حالی که فرد لزوماً در مسیر ابتلا به آلزایمر نیست. به عبارت ساده، اختلال عملکرد کلیه میتواند آزمایش آلزایمر را مثبت یا نگرانکننده جلوه دهد بدون اینکه مغز واقعاً درگیر فرآیند بیماری باشد.
نکته دیگر این است که هرچند بالا بودن برخی نشانگرها در افراد با کلیه ضعیف همیشه خطر دمانس را افزایش نمیدهد، اما یک نشانگر خاص وجود دارد که وقتی واقعاً خیلی بالا باشد—و همزمان عملکرد کلیه هم پایین باشد—احتمال ابتلا به دمانس در سالهای بعد بهطور قابلتوجهی بیشتر میشود. این یعنی بعضی نشانگرها نسبت به وضعیت کلیه حساستر هستند و برخی دیگر واقعاً میتوانند از آسیب مغزی خبر بدهند.
اهمیت این یافتهها در دنیای پزشکی بسیار زیاد است، چون الان آزمایشهای خونی در حال تبدیل شدن به ابزارهای ساده و سریع برای غربالگری آلزایمر هستند. این مطالعه هشدار میدهد که بدون در نظر گرفتن سلامت کلیه، ممکن است تعداد زیادی نتیجه اشتباه به دست بیاید—هم نتایج مثبت کاذب و هم نتایج نادرست درباره شدت بیماری.
در نهایت، پیام اصلی این است که قبل از تفسیر آزمایش خون، باید عملکرد کلیه ارزیابی شود تا پزشک بتواند بفهمد افزایش نشانگرها ناشی از بیماری مغز است یا فقط نتیجه دفع ناقص مواد از بدن. این موضوع میتواند به بهبود تشخیص، جلوگیری از نگرانیهای غیرضروری بیماران و انتخاب درمان مناسب کمک کند.
https://www.sciencedaily.com/releases/2025/12/251205045845.htm
